Infinity for my boy

Tijd voor een sjaal voor mijn kleine prins.
Hij is 3,5 en op die leeftijd mag je al blij zijn dat ze een sjaal om
willen en er niet van opkijken dat ze er wekelijks 1 verliezen op school.
Dus leek het mij het beste op voor een infinity scarf te gaan.
Ik had wat restjes "jongenskleuren" liggen van de baby-cape die ik
 dit voorjaar maakte voor een ander, nog kleiner jongetje.
De kleuren werden goedgekeurd dus ik kon aan het werk,
wat eerst nog niet  meeviel omdat ik het lastig vond te bepalen wat de
juiste lengte moest zijn, want hij moet natuurlijk makkelijk over het hoofd
gaan maar tijdens het spelen niet in de weg hangen.
Daarna was het klusje zo gepiept.
Het werd een combinatie van stokjes en de sterrensteek.
 Tot slot haakte ik er nog een klein schildpadje aan,
want dat is zijn  symbooltje in de klas dit jaar en
is het ook meteen duidelijk van wie die sjaal nu eigenlijk is.
Bovendien vind ik het toch nog steeds wennen: haken voor een jongen,
niks bloemetjes of sierrandjes, dus heb ik er zo toch nog een
(stoer) tierelantijntje aan toe gevoegd....

En de sjaal was net op tijd klaar, want inmiddels is het tijd voor Amaryllissen en
buiten maakt de herfst langzaam plaats voor de winter.....

**Inmiddels is VanDani ook te volgen op Instagram!**

Vintage Treasure

Ik kreeg een schat. 

Een ware schat aan materiaal en patronen, ideeën en kijkjes in een ander tijdperk.

Mijn schoonouders hebben een buurvrouw op leeftijd die vroeger een fervent 

borduurster was, maar dat vanwege haar leeftijd nu niet meer voor elkaar krijgt.

Zij wilde 7(!) jaargangen ingebonden Ariadnes naar de kringloop brengen, 

tenzij mijn schoonmoeder er nog belang bij had. 

We hebben het hier over de tijd dat Ariadne nog een echt handwerktijdschrift was, 

in weinig lijkend op het magazine dat het nu is. 

(ik heb zelf ook de zekere leeftijd dat ik me dat nog wel kan herinneren :-))

Natuurlijk was in die tijd breien iets hipper dan haken, maar toch, 

er waren ook de nodige haakpatronen in te vinden.

Gelukkig werd er direct aan mij gedacht en de 7 jaargangen werden me beloofd. 

En, in borduurgaren had ik als haakster natuurlijk geen interesse? 

Maar natuurlijk wel! Kun je ook mee haken hoor! 

En zo belandde er afgelopen zondag een ware schat op mijn werktafeltje.

Samen met mijn meisje (c.q. schatzoeker) ontdekte ik meters en meters aan 

borduurgaren in alle mogelijke kleuren, keurig genummerd in 

schattige laatjes (gek op laatjes) en sorteerbakken die ik er ook nog bij kreeg. 

Er zat zelfs nog een DMC kleurenkaart bij, daar kan ik heel lang naar kijken. 

Gelukkiger kun je me niet snel maken op een regenachtige zondagmiddag.

De aanblik alleen al wilde me erover doen bloggen!

Heb je ooit zulke nette restjes gezien?

 Ik <3 laatjes!

En dan de Ariadnes, een kijkje in een tijdperk zonder internet,
mobieltjes en Pinterest, met tenenkrommende advertenties
maar ook prachtige patronen, alsook een groot
"herinnerd u zich deze nognognognog!?!"
-gevoel voor een kind uit de jaren 70.
Ik ben voorzichtig begonnen aan een jaargang en kwam direct al een
een leuk poncho-patroon tegen wat met het juiste garen zo naar deze
eeuw kan worden getild! Nog ruim 6 jaargangen te gaan dus dat beloofd wat. 

En natuurlijk ook direct maar "aan het werk" gegaan met alle mooie kleurtjes,
even kijken of dat inderdaad lukt, ermee haken......en dat doet het!

Wordt vervolgd...


PS Natuurlijk ga ik ook nog een bedankje maken voor die lieve buurvrouw!

Rainbow Dash

Mijn meisje kroop een aantal weken geleden al weg in mijn grote 

omslagdoek, en toen ik vorige week thuiskwam met een 

heel pak regenbooggaren (Fenna), was mijn eenhoorn-, 

elfjes- en regenboogfanaat direct verkocht.  Dit had ik natuurlijk 

al voorzien, en omdat ik toch het garen 

direct wilde uitproberen, was ik al onder schooltijd begonnen 

met een sjaal/omslagdoek voor haar, in hetzelfde patroon als de mijne.

 

 En wonderlijk hoe dat werkt, in de stralende herfstzon leek 

ineens alles een vleugje regenboog uit te stralen!

 

Stralend weekend iedereen!

Fall is here: Crochet Skirt!

Ondanks dat we het voorbije weekend 
doorbrachten op teenslippers en met blote benen,

is nu dan toch ineens de herfst gearriveerd,

en kon eindelijk het rokje uit de kast dat ik voor 
ons bloemeke haakte van de restjes van de Stylecraft-
omslagdoek die ik voor mezelf eerder al maakte.

Geen patroon, en ook de steken heb ik maar wat 
willekeurig bij elkaar gefröbeld. 
Heerlijk verstand-op-nul en snel klaar project, het 
laatste dankzij de geringe omvang van het meisje. :-)

(De inspiratie kwam van E Strea Chikitu,
een blog waarvan binnen kort zelfs een
boek met gehaakte rokjes uitkomt!)

En ze is er blij mee! 

En ik was blij met de Ananassalie in onze kruidentuin....

 ......nog nooit een toepassing voor gevonden maar hij bloeit zo mooi, 

(en ruikt, echt waar, naar ananas!)